Niet klagen, doorgaan.
Dat had ze thuis geleerd.
Dus toen ze een miskraam kreeg, deed ze precies dat.
Ze ging door. Ze werkte, zorgde, glimlachte.
Maar vanbinnen stond alles stil.
Verlies zonder afscheid
Een miskraam is vaak niet zichtbaar voor de buitenwereld.
Er is geen afscheidsmoment, geen ritueel, geen tijd om stil te staan.
Maar het verlies is er wél.
Het verlies van een kindje.
Van een toekomstbeeld.
Van vertrouwen in je lichaam.
Rouwen in stilte
Als kind leer je van je ouders hoe je met gevoelens omgaat.
Mocht verdriet er zijn, dan kun je het vaak ook als volwassene laten zijn.
Maar als je
leerde om emoties weg te stoppen, dan doe je dat later misschien nog steeds.
Je houdt je sterk, want je moet toch door.
Maar ergens in je lijf blijft het verdriet zich vasthouden.
Er is geen goed of fout
Rouw is persoonlijk.
Er is geen goed of fout.
Maar rouw verdient wél ruimte.
Ruimte voor het verdriet.
Voor het kindje.
Voor alles wat er even wél was, maar er niet mocht zijn.
In mijn praktijk is er ruimte voor jouw verlies, jouw verhaal in jouw tempo. Je bent altijd welkom om contact op te nemen.
